Wiele chorób można wykryć dzięki klasycznemu badaniu moczu, nic więc dziwnego, że osoby dbające o swoje zdrowie wykonują je regularnie. Bywa jednak i tak, że wspomniane badanie nie odpowiada na wszystkie pytania, jakie zadaje sobie lekarz. W takim przypadku dobrym rozwiązaniem może okazać się cewnikowanie pęcherza moczowego. Czym się ono charakteryzuje?
Czego dowiesz się z tego artykułu:
- co to właściwie jest „cewnikowanie pęcherza moczowego”
- jak wygląda zabieg cewnikowania
- u kogo nie można przeprowadzić cewnikowania pęcherza
Sprawdź inne ciekawe informacje ze świata medycyny: https://www.slonecznatlocznia.pl/jaka-chorobe-moze-oznaczac-krostka-na-powiece/
Cewnikowanie pęcherza moczowego – próba definicji
Cewnikowanie pęcherza moczowego jest zabiegiem, w czasie którego przez cewkę moczową wprowadza się do pęcherza tak zwany cewnik. Ta cienka rurka pozwala na odprowadzanie moczu bezpośrednio do połączonego z nią zbiornika nazywanego też workiem. Jego wykonanie wskazuje się przede wszystkim wtedy, gdy pojawia się konieczność starannego ocenienia, z jaką ilością wydalanego moczu mamy do czynienia. To jedna z częściej stosowanych praktyk wtedy, gdy ogólny stan chorego opisuje się jako ciężki, a także wtedy, gdy jest on nieprzytomny.
Z cewnikowaniem często mamy do czynienia, gdy pacjent jest przygotowywany do operacji. Wśród zaleceń do jego stosowania wymienia się jednak także sytuacja, w której dochodzi do zatrzymania moczu. Przeważnie jest ona kojarzona z przerostem prostaty. Jednak miejsce także u pacjentów, którzy zmagają się z poważnym zapaleniem pęcherza moczowego. Zabieg ten bywa stosowany przy chemioterapii dopęcherzowej praktykowanej w walce z nowotworami układu moczowego. Niesie za sobą wiele korzyści także wtedy, gdy pacjent ma na swoim koncie zabieg urologiczny, a lekarze dążą do tego, aby jego drogi moczowe jak najszybciej się wygoiły.
Cewnikowanie – przebieg zabiegu
Cewnikowanie pęcherza moczowego jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu miejscowym. W trakcie jego trwania dochodzi do wprowadzenia cewnika przez cewkę moczową pacjenta. Najbardziej typowe cewniki mają nie jedno, ale dwa ujścia. Do jednego podłącza się worek na mocz, do drugiego – wcale nie mniej ważnego – podaje się sól fizjologiczną. To właśnie ona przyczynia się do optymalnego zabezpieczenia cewnika przed wysunięciem.
Postępowanie po cewnikowaniu jest uzależnione przede wszystkim od tego, w jakim celu został przeprowadzony zabieg. Jeśli cewnik musi zostać pozostawiony w cewce moczowej przez pewien czas, najważniejszą zasadą jest ta mówiąca o zachowaniu jak największej sterylności. Wymienianie cewnika powinno być możliwie jak najrzadsze. W miarę możliwości należy to robić jedynie wtedy, gdy dojdzie do jego zatkania. Nie zaleca się też częstego odkręcania worka na mocz. Każda bardziej skomplikowana operacja przy cewniku powinna być wykonywana nie przez pacjenta, ale przez lekarza, z zachowaniem zasad higieny.
Już po usunięciu cewnika należy zachować daleko posuniętą ostrożność. Organizm powinien mieć zapewnione warunki do regeneracji, warto więc pamiętać o przyjmowaniu dużej ilości płynów. W czasie rekonwalescencji może dojść zarówno do krwiomoczu, jak i do pieczenia cewki. W obu przypadkach dobrze jest jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, który podejmie konkretne działania zapobiegawcze.
Przeciwwskazania do cewnikowania
Choć cewnikowanie pęcherza moczowego jest zabiegiem stosowanym często i z powodzeniem, jego przeprowadzenie nie zawsze jest możliwe. Najpoważniejszym przeciwwskazaniem jest ostre zapalenie prostaty, nie należy jednak decydować się na zabieg, gdy mamy do czynienia z pozapalnym zwężeniem cewki moczowej. Nie ma o nim mowy także przy przerwaniu ciągłości cewki moczowej. W takim przypadku założenie cewnika jest możliwe tylko poprzez wkłucie się do pęcherza poprzez brzuch.
Zobacz także: Wymiana cewnika w domu
